Mipetraka ary mpiray tanindrazana amin’ity Nosy “Madagasikara”, tsy manam-paharoa ity isika Malagasy. Madagasikara dia firenena mahaleotena, tsy mivaky ary lapan’ny zava-boahary.
Indrisy anefa fa mahantra sy fadiranovana ny Malagasy ary mitotongana ny toekarem-pirenena ankehitriny. Nefa ny mpitondran’ny firenena migalabona ao anatin’ny harena mihoapampana tsy azo ampahamarinina.
Olombelona isika, fa tsy toy ny biby akory. Manam-panahy ary manana saina afaka miheritreritra sy mandanjalanja tsara amin’ ny zavatra izay kasaina hatao.
Anjarantsika tsirairay avy ny mampiasa izany toetra maha-olombelona izany amim-pahendrena, ka hanosika antsika hitady hatrany ny mahasoa amin’ny alalan’ny asa, fa tsy hiandry ho tolorana fotsiny.
Anjarantsika tsirairay avy ny mampiasa izany toetra izany amin’ny fiarovana ny mpiray tanindrazana, amin’ny herin’ny natiora,
Fa indrindra indrindra, anjarantsika tsirairay avy ny mampiasa izany toetra tsara izany amin’ny fiarovana ny mpiray tanindrazana amin’ny fihoaram-pefy sy ny tsindry ataon’ireo izay mitondra ny firenena.
Matetika, ny ratsy rehetra dia tonga rehefa ny haratsiam-panahy sy ny fitiavan-tena no mibaiko ny fomba fiainana andavanandro. Indrindra rehefa ny mpitondra no mampiseho izany sy mampiseho fahaverezan-tsaina, mihevitra ny Malagasy ho toy ny biby ka tsy maintsy andrasana sy arovana amin’ny zavatra mifindra mety hiteraka fanankorotona ny fahasambaran’ ny mpitondra.
Hoy ny Ray aman-dreny fahiny, manam-pahendrena hoe : “Atsipy ny tady eny antadroky ny omby, atsipy ny teny eny am-po ny mahalala.”
Enga anie ny Malagasy ho olombelona manam-panahy sy fahendrena marina, ka mora mahazo sy manaraka torohevitra ho amin’ny tsara sy mahasoa.
